یا لسان الصدق...
روزى از امام جعفر صادق علیه السلام سؤال کردند: روزگار خود را چگونه سپرى مى فرمائى ؟
حضرت در جواب فرمود: عمر خویش را بر چهار پایه و رکن اساسى سپرى مى نمایم :
• مى دانم آنچه که روزى براى من مقدّر شده است ، به من خواهد رسید و نصیب دیگرى نمى گردد.
• مى دانم داراى وظائف و مسئولیّت هائى هستم ، که غیر از خودم کسى توان انجام آن ها را ندارد.
• مى دانم مرا مرگ در مى یابد و ناگهان بدون خبر قبلى مرا مى رباید؛ پس باید هر لحظه آماده مرگ باشم .
• مى دانم خداى متعال بر تمام امور و حالات من آگاه و شاهد است و باید مواظب اعمال و حرکات خود باشم.
از وصایای امام جعفر صادق (ع) برای شیعیان:
بدان که عمل و عبادت اندک ولى دائم و پیوسته که بر مبناى یقین باشد نزد خداوند با ارزشتر
ازعمل و عبادت زیاداست که براساس یقین نباشد. و بدان که هیچ ورع و تقوائى، برتر از اجتناب
از حرامهاى الهى وخوددارى از آزارمؤمنان و غیبت ایشان نیست.
میــבانـــی آقـــا جـــآن
خـــوآبـــ مـــآنـــבه ایمـ
از همـــآن روز اول ... همـــآن روز בر سقیفـــه ... همـــآن موقــع کنـــآر בر خـــآنــه
میــבانـــی اگـــر خــوابــــ نبــوבیمـ کــآر بــه پهــلوی مــاבر نمی رسیـــב
بــه خـــآر בر چشمـ پــבر نمی کشیــב
بــه جگـــرِ ســوختـــه ی مجتبــی
بــه ظهــــر عــآشورا
بــه زنــבان و زهــر و سمـ و غــربتـــ و یتیمــی نمی رسیــב
میــבانـــی اگـــر خــوابـــ نبــوבیمـ کــآر بــه انتظـــآرِ شمـــآ نمی کشیـــב
شــرمنـــבه ایمـ ...